Ano ang pangunahing layunin ng buhay sa mundo?

Ang pangunahing layunin ng buhay ay hindi upang magtamo ng pansamantalang kaligayahan, kundi upang makamit ang malalim na kapayapaan sa pamamagitan ng pagkilala sa Diyos at pagsamba sa Kanya. Ang pagkamit ng layuning ito ay magdadala sa atin sa walang hanggang kaligayahan at tunay na kasiyahan. Kung ito ang ating pangunahing layunin, ang pagharap sa anumang mga problema o pagsubok ay magiging magaan sa ating landas patungo sa layuning ito.

Isipin natin ang isang taong hindi kailanman nakaranas ng anumang pagdurusa o sakit, isang taong dahil sa kanyang marangyang buhay ay nakalimot sa Diyos, at sa gayon ay nabigo sa kanyang layunin sa buhay.

Ihambing natin siya sa isang taong dinala ng kanyang mga karanasan ng paghihirap at sakit sa Diyos, at natupad ang kanyang layunin sa buhay. Sa pananaw ng mga turo ng Islam, ang taong dinala ng kanyang pagdurusa sa Diyos ay mas mabuti kaysa sa taong hindi kailanman naghirap at dahil sa kanyang mga kasiyahan ay lumayo sa Diyos.

Bawat tao ay nagsusumikap sa buhay na ito upang makamit ang isang layunin, na kadalasan ay batay sa kanilang paniniwala. Ang bagay na matatagpuan natin sa relihiyon na wala sa agham ay ang dahilan o layunin na hinahanap ng tao.

Ang relihiyon ay nagpapaliwanag kung bakit nilikha ang tao at kung bakit umiiral ang buhay, samantalang ang agham ay isang paraan lamang at wala itong paliwanag tungkol sa layunin o dahilan.

Ang pinakatatakutan ng tao sa paglapit sa relihiyon ay ang pagkawala ng kasiyahan sa buhay. Ang karaniwang paniniwala ng mga tao ay ang relihiyon ay nangangahulugan ng pag-iwas sa lahat ng bagay maliban sa mga pinahihintulutan ng relihiyon. Ito ay isang maling pananaw na naging sanhi ng paglayo ng marami sa relihiyon. Dumating ang Islam upang itama ang konseptong ito, na ang lahat ay ipinahihintulot para sa tao at ang mga ipinagbabawal ay kakaunti at malinaw na tinukoy.

Ang relihiyon ay nag-aanyaya sa indibidwal na makihalubilo sa iba’t ibang miyembro ng komunidad at nagtataguyod ng balanse sa pagitan ng mga pangangailangan ng espiritu at katawan pati na rin ang mga karapatan ng iba.

Ang pinakatatakutan ng tao sa paglapit sa relihiyon ay ang pagkawala ng kasiyahan sa buhay. Ang karaniwang paniniwala ng mga tao ay ang relihiyon ay nangangahulugan ng pag-iwas sa lahat ng bagay maliban sa mga pinahihintulutan ng relihiyon. Ito ay isang maling pananaw na naging sanhi ng paglayo ng marami sa relihiyon. Dumating ang Islam upang itama ang konseptong ito, na ang lahat ay ipinahihintulot para sa tao at ang mga ipinagbabawal ay kakaunti at malinaw na tinukoy. Ang relihiyon ay nag-aanyaya sa indibidwal na makihalubilo sa iba’t ibang miyembro ng komunidad at nagtataguyod ng balanse sa pagitan ng mga pangangailangan ng espiritu at katawan pati na rin ang mga karapatan ng iba.

Isa sa pinakamalaking hamon na hinaharap ng mga lipunang malayo sa relihiyon ay kung paano haharapin ang kasamaan at masasamang gawain ng tao. Wala silang ibang paraan kundi ang magpataw ng mahigpit na parusa upang mapigilan ang mga taong may masamang kalooban.

"Ang lumikha ng kamatayan at buhay upang subukin kayo kung sino sa inyo ang may pinakamagandang gawa..." (Al-Mulk: 2).