Je, furaha ya kweli hupatikana vipi kwa mwanadamu?

Furaha ya kweli hupatikana kwa mwanadamu kwa kusalim amri kwa Mwenyezi Mungu, kumtii, na kuridhika na qadari na qadar yake.

Watu wengi wanadai kwamba kila kitu hakina maana ya msingi, na kwa hivyo tuna uhuru wa kutafuta maana kwa ajili yetu wenyewe ili kupata maisha yenye kuridhisha. Hata hivyo, kukanusha lengo la kuwepo kwetu ni udanganyifu wa nafsi. Ni kama vile tunavyojiambia wenyewe, "Hebu tufikirie au tujifanye kwamba tuna lengo katika maisha haya." Hali hii ni kama ya watoto wanaojifanya kucheza kama madaktari na wauguzi au mama na baba. Hatutapata furaha ya kweli hadi tutakapojua lengo letu katika maisha.

Fikiria kama mtu aliwekwa kwa nguvu kwenye treni ya kifahari, na akajikuta akiwa katika daraja la kwanza, akiwa na uzoefu wa kifahari na wa starehe, kilele cha anasa. Je, atakuwa na furaha katika safari hii bila kupata majibu ya maswali yanayozunguka akilini mwake kama: Nimeingiaje kwenye treni؟ Nini lengo la safari؟ Inaelekea wapi؟ Ikiwa maswali haya hayatajibiwa, atawezaje kuwa na furaha؟ Hata kama anaanza kufurahia anasa zote alizonazo, hatapata kamwe furaha ya kweli na yenye maana. Je, chakula kitamu katika safari hii kinatosha kumsahaulisha maswali haya؟ Aina hii ya furaha itakuwa ya muda mfupi na ya bandia, inayopatikana tu kwa kupuuza kwa makusudi kutafuta majibu ya maswali haya muhimu. Ni kama hali ya furaha ya uongo inayosababishwa na ulevi ambayo humpeleka mwenyewe kwenye maangamizi. Kwa hivyo, furaha ya kweli ya mwanadamu haitapatikana hadi atakapopata majibu ya maswali haya ya kimsingi.