ઇસ્લામની શરિઅત (કાયદો) એક અનોખો ધાર્મિક કાયદો છે જે તર્કનો વિરોધ કરતો નથી, તો શા માટે હુદૂદ (પ્રતિબંધો લગાવવામાં આવ્યા છે) ?

હુદૂદ (પ્રતિબંધો એટલા માટે કે) જમીનમાં ભ્રષ્ટાચાર ફેલાવવાનો ઇરાદો ધરાવતા લોકોને અટકાવવા અને સજા કરવા માટે સુયોજિત કરવામાં આવ્યા હતા, એ પુરાવા સાથે કે તેઓ ભૂખ અને અતિશય જરૂરિયાતને કારણે આકસ્મિક હત્યા અથવા ચોરીના કેસોમાં સસ્પેન્ડ કરવામાં આવે છે. હુદૂદ (પ્રતિબંધો) નાના બાળકો, પાગલ અથવા માનસિક રીતે બીમાર લોકો પર લાગુ પડતું નથી, તે મુખ્યત્વે સમાજને બચાવવા માટે છે, હકીકત એ છે કે તે કઠોર છે, તે મસ્લિહત (અનુકૂળતા) નો એક ભાગ છે, જે ધર્મ સમાજને પ્રદાન કરે છે, અને જેમાં સમાજના સભ્યોએ આનંદ કરવો જોઈએ, તેનું અસ્તિત્વ લોકો માટે દયા છે, જેના દ્વારા તેમને માટે સલામતી પ્રાપ્ત થશે, અને ગુનેગારો, ડાકુઓ અને વિદ્રોહી સિવાય કોઈને આ હુદૂદ (પ્રતિબંધો) સામે તેમના પોતાના ભયને કારણે કોઈ વાંધો નથી. આ મર્યાદાઓમાં તે છે, જે પહેલાથી માનવસર્જિત કાયદાઓમાં અસ્તિત્વમાં છે, જેમ કે મોતની સજા અને અન્ય સજા.

જેઓ આ દંડને પડકારે છે તેઓ ગુનેગારનો ફાયદો જોવે છે અને સમાજના હિતને ભૂલી જાય છે. તેઓ ગુનેગાર પર દયા કરે છે અને પીડિતની અવગણના કરે છે. તેઓ સજામાં વધારો કરે છે અને ગુનાની ગંભીરતાને અવગણે છે.

જો તેઓ સજાને ગુના સાથે જોડે, તો તેઓ કાનૂની સજામાં ન્યાય અને તેમના ગુનાઓ સાથે તેમની સમાનતાની ખાતરી સાથે બહાર આવશે. જો આપણે ઉદાહરણ તરીકે, ચોરનું કૃત્ય, જ્યારે તે અંધકારના આવરણમાં વેશમાં ચાલે છે, તાળું તોડવું, તેના હથિયારને નિશાન બનાવવું અને ઘરવાળાની શાંતિ ભંગ કરવી, ઘરની પવિત્રતાનો ભંગ કરવો અને જે તેનો પ્રતિકાર કરે તેને મારી નાખવાનું વલણ બતાવીએ, તો ગુનો, ખૂન ઘણીવાર એક સાધન તરીકે થાય છે જેના દ્વારા ચોર તેની ચોરી પૂર્ણ કરવા અથવા તેના પરિણામોથી ભાગી જવા માટે બહાનું વાપરે છે અને તેની આડેધડ હત્યા કરવામાં આવે છે. ઉદાહરણ તરીકે, જ્યારે આપણે આ ચોરના કૃત્યને યાદ કરીએ છીએ, ત્યારે આપણને કાનૂની સજાઓની કઠોરતાની આત્યંતિક શાણપણનો અહેસાસ થશે.

બાકીની સજાઓનું પણ એવું જ છે. આપણે તેમના ગુનાહો, તેમનામાં રહેલા જોખમો અને નુકસાન, અન્યાય અને ઉલ્લંઘનને યાદ કરવા પડશે, જેથી આપણે ખાતરી કરી શકીએ કે સર્વશક્તિમાન પાલનહારે દરેક ગુના માટે તેના માટે શું યોગ્ય છે, તે કાયદો બનાવ્યો છે, અને ગુનાહ પ્રમાણે સજા નક્કી કરી.

"... અને તમારો પાલનહાર કોઈ વ્યક્તિ પર સહેજ પર ઝુલ્મ નથી કરતો" [૧૮૦]. (અલ્ કહફ : ૪૯).

ઇસ્લામે, પ્રતિબંધક દંડ નક્કી કરતા પહેલા, ગુનેગારોને તેમના દ્વારા કરાયેલા ગુનાથી દૂર રાખવા માટે શિક્ષણ અને નિવારણના પૂરતા માધ્યમો પૂરા પાડ્યા છે. જો તેમની પાસે તર્કસંગત હૃદય અથવા દયાળુ દિલ હોય. તદુપરાંત, જ્યાં સુધી તે બાંહેધરી ન આપે કે જે વ્યક્તિએ ગુનો કર્યો છે તેણે તેને વાજબીતા અથવા મજબૂરીની શંકા વિના કર્યો છે ત્યાં સુધી તે સજા તેને ક્યારેય લાગુ પડતી નથી. આ બધા પછી તેનું તેમાં પડવું તેના ભ્રષ્ટાચાર અને વિસંગતતાનો પુરાવો છે, અને પીડાદાયક પ્રતિબંધક દંડ માટે તે હકદાર છે.

ઇસ્લામે સંપત્તિને ન્યાયી રીતે વહેંચવા પર કામ કર્યું, અને અમીરોની સંપત્તિને ગરીબો માટે જાણીતો અધિકાર બનાવ્યો. પત્ની અને સંબંધીઓનાં ભરણપોષણ માટે જવાબદારી સોંપી. તેણે મહેમાનનું સન્માન કરવાનો અને પાડોશી સાથે સારું વર્તન કરવાનો આદેશ આપ્યો, તેમણે રાજ્યને તેના સભ્યોને જરૂરી જરૂરિયાતો જેમ કે ખોરાક, કપડાં, આવાસ અને અન્યમાં સંપૂર્ણ પર્યાપ્તતા પૂરી પાડીને ગેરંટી આપવા માટે જવાબદાર બનાવ્યું, જેથી તેઓ યોગ્ય અને પ્રતિષ્ઠિત જીવન જીવે. તે તેના સભ્યોને તેમના માટે યોગ્ય કામના દરવાજા ખોલવાની અને દરેકને સક્ષમ બનાવવાની બાંયધરી આપે છે, જે તેની ક્ષમતા અનુસાર કામ કરી શકે છે અને બધા માટે સમાન તકો પૂરી પાડે છે.

ધારો કે કોઈ વ્યક્તિ તેના ઘરે પરત ફરે અને જોવે છે કે તેના પરિવારના સભ્યોને તેમાંથી કોઈએ ચોરી અથવા બદલો લેવાના ઉદ્દેશ્યથી મારી નાખ્યા છે, અને અધિકારીઓ તેની ધરપકડ કરવા આવે છે અને તેને ચોક્કસ સમયગાળા માટે કેદની સજા કરવા આવે છે, પછી ભલે તે લાંબા સમય સુધી હોય. અથવા ટૂંકા, જે દરમિયાન તે ખાય છે અને જેલમાં સેવાઓનો લાભ લે છે, જેમાં પીડિત વ્યક્તિ પોતે વેરો ચૂકવીને યોગદાન આપે છે.

આ ક્ષણે તેની પ્રતિક્રિયા શું હશે? તે પાગલ થઈ જશે, અથવા તેની પીડાને ભૂલી જવા માટે ડ્રગ્સનો વ્યસની બની જશે. જો ઇસ્લામિક કાયદો લાગુ પાડતા દેશમાં સમાન પરિસ્થિતિ આવી હોય, તો અધિકારીઓનું વર્તન અલગ હશે. તેઓ ગુનેગારને પીડિતના પરિવાર પાસે લાવશે, આ ગુનેગાર વિશે નિર્ણય આપવા માટે, કાં તો તેઓ કિસાસ (બદલામાં રૂપિયા પૈસા કે વસ્તુ) લેશે, જે પોતે ન્યાય છે, અથવા દિય્યત ચૂકવશે, જે તેના બદલે એક મુક્ત માનવીને મારવા માટે જરૂરી નાણાં છે. કિસાસ અથવા ક્ષમા, અને માફી વધુ સારી છે.

"...અને જો તમે તેમને માફ કરશો અથવા દરગુજર કરશો અને ક્ષમા કરી દેશો, તો અલ્લાહ તઆલા ખરેખર માફ કરવાવાળો, દયાળુ છે" [૧૮૧]. (અત્ તગાબુન: ૧૪).

ઇસ્લામના કાયદા દરેક વિદ્યાર્થીને સમજાય છે કે હુદૂદ પ્રતિબંધો ફક્ત એક શૈક્ષણિક અને નિવારક પદ્ધતિ છે, તેના બદલે બદલો લેવાની ક્રિયા અથવા આ હુદૂદને અમલમાં મૂકવાની ઇચ્છાથી ઉદ્દભવે છે. દાખ્લા તરીકે:

સજા કરતા પહેલા સાવચેત રહેવું, બહાનું શોધવું અને શંકાઓને દૂર કરવું જરૂરી છે. આ પાલનહારના રસૂલના કહેવાને કારણે છે: "સંદિગ્ધ પુરાવાઓ દ્વારા હુદૂદ (કાનૂની પ્રતિબંધિત સજાઓ)ને દૂર કરો".

જે કોઈ ભૂલ કરે અને અલ્લાહ તેને છુપાવે છે, અને તે પોતાને જાહેરમાં ઉજાગર કરતો નથી તે સજાને પાત્ર નથી, કારણ કે ઇસ્લામ લોકો પર જાસૂસી કરવાની અને તેમના રહસ્યોને બહાર પાડવાથી રોકે છે.

તદુપરાંત, ગુનેગારની પીડિતાની માફી હદને અટકી જાય છે.

"...જો કતલ કરનારને કતલ થયેલ વ્યક્તિના ભાઈ તરફથી કંઇક માફ કરી દેવામાં આવે તો સ્થિતિ પ્રમાણે (કતલની રકમ) તલબ કરવી (વારસદસરનો) અધિકાર છે, અને તે (રકમ) એહસાન તરીકાથી આપવી જોઈએ, તમારા પાલનહાર તરફથી સરળતાનો માર્ગ બતાવવમાં આવ્યો છે, અને તમારા પાલનહાર તરફથી રહેમત છે..." [૧૮૨]. (અલ્ બકરહ: 178).

ગુનેગાર સ્વૈચ્છિક હોવો જોઈએ અને તેના પર બળજબરી ન કરવી જોઈએ, તેથી જબરદસ્તી કરનાર પર સજા લાદવામાં આવતી નથી. રસૂલ ﷺ એ કહ્યું:

"અલ્લાહ તઆલાએ મારા માટે મારી ઉમ્મત માંથી ભૂલ,ચૂક અને જે કામ માટે બળજબરી કરવામાં આવી હોય, તેને માફ કરી દીધી છે" [૧૮૩]. (સહીહ હદીષ).

ક્રૂર અને અસંસ્કારી (તેમના દાવા મુજબ) તરીકે વર્ણવેલ કઠોર કાનૂની સજાઓ પાછળની હિકમત એ છે, જેમ કે ખૂનીને મારવા, વ્યભિચારીને પથ્થર મારવા, ચોરનો હાથ કાપી નાખવો અને અન્ય સજાઓ, આ દરેક ગુનાહ દુષ્ટતાની માતા ગણવામાં આવે છે અને તેમાંના દરેકમાં પાંચ મુખ્ય હિતો (ધર્મ) માંથી એક અથવા વધુ પરના હુમલાનો સમાવેશ થાય છે, અને આત્મા, અને સંતાન, અને પૈસા અને બુદ્ધિ), જે માનવ-સર્જિત કાયદાઓ અને તમામ સમયના કાયદા છે. તેમની જાળવણી અને જાળવણીની જરૂરિયાત પર સંમત થયા; જ્યાં તેના વિના જીવન સીધું નથી.

આ કારણોસર, તેમાંના કોઈપણનો ગુનેગાર સખત સજાને પાત્ર છે, જેથી તે તેના માટે અવરોધક અને અન્ય લોકો માટે અવરોધક બની શકે.

ઇસ્લામિક અભ્યાસક્રમને તેની સંપૂર્ણતામાં લેવો જોઈએ, અને ઇસ્લામની હુદો (પ્રતિબંધો) આર્થિક અને સામાજિક અભ્યાસક્રમના સંદર્ભમાં ઇસ્લામના ઉપદેશોથી અલગ કરીને લાગુ કરી શકાય નહીં. ધર્મના સાચા ઉપદેશોથી લોકોનું અંતર એટલા માટે જ કેટલાકને ગુના કરવા માટે દબાણ કરી શકે છે. અને અહીં આ મોટા ગુનાઓ એવા ઘણા દેશો છે, જે ઇસ્લામિક કાયદો લાગુ કરતા નથી,તેને નષ્ટ કરી રહ્યા છે તેમને પૂરી પાડવામાં આવેલ તમામ સંભવિતતાઓ અને ક્ષમતાઓ તેમજ સામગ્રી અને તકનીકી પ્રગતિ હોવા છતાંય.

પવિત્ર કુરાનમાં આયાતોની સંખ્યા ૬૩૪૮ છે, અને હુદૂદ (પ્રતિબંધો) ની આયાતો દસથી વધુ નથી, જે એક જ્ઞાની, નિષ્ણાત દ્વારા મહાન હિકમત સાથે મૂકવામાં આવી હતી. શું કોઈ વ્યક્તિ આ અભ્યાસક્રમ વાંચવાનો અને લાગુ કરવાનો આનંદ માણવાની તક ગુમાવે છે, જેને ઘણા બિન-મુસ્લિમો અનન્ય માને છે, માત્ર એટલા માટે કે તેઓ દસ કલમો પાછળના શાણપણથી અજાણ છે?