Жавоб: Ўқилиши: «Аллоҳумма, лакал-ҳамду анта касавманийх. Асалука мин хойриҳии ва хойри маа суниъа лаҳ. Ва аъуузу бика мин шаррихии ва шарри маа суниъа лах».
Маъноси: «Эй Аллоҳим! Сенга ҳамд бўлсин! Сен буни менга кийгиздинг. Мен Сендан унинг ва унда қилинган нарсанинг яхшилигини сўрайман. Унинг ва унда қилинган нарсанинг ёмонлигидан паноҳ тилайман». Абу Довуд ва Термизий ривояти