«Аллоҳу акбар, Аллоҳу акбар, Аллохҳу акбар (Субҳаналлази саххоро лана ҳаза ва ма кунна лаҳуу муқринин. Ва инна илаа роббина ламун-қолибуун) Аллоҳумма инна насъалука фи сафарина ҳаза ал-бирро ваттақва ва миналъамал ма тардо, Аллуҳумма хаввин ъалайна сафарона ҳаза. Ватви ъанна буъдаҳ. Аллоҳумма антассоҳибу фиссафар валхолифату фил аҳл. Аллоҳумма инни аъузу бика мин ваъсаиссафар ва каъаабатил манзор ва су'ио мунқолаби филмаали вал'аҳл».

Таржимаси:

«Аллоҳ буюкроқдир! Аллоҳ буюкроқдир! Аллоҳ буюкроқдир! «Бизларга бу (кема, сайёра ёки от-улов)ни бўйсундириб қўйган Зот (яъни, Аллоҳ барча айбу нуқсондан) покдир. Бизлар ўзимиз бунга қодир эмас эдик. Шак-шубҳасиз бизлар (барчамиз) Парвардигоримизга қайтувчидирмиз». (Зуҳруф: 13). «Аллоҳим! Бизлар Сендан ушбу сафаримизда тоат-ибодатларни, тақвони ва сен рози бўладиган амалларни сўраймиз. Роббим! Сафардаги йўлдош ҳам, хонадонда ўринбосар-халифа ҳам Ўзингдирсан! Аллоҳим! Мен Сендан сафар машаққатларидан, қайғули-ёмон нарсалар (кўринишлар) дан ҳамда мол-мулк ва оилага етадиган зиён-заҳматдан паноҳ беришингни сўрайман».

Сафардан қайтганида ҳам юқоридагиларни такрорлайди ва қуйидагиларни қўшимча қилади:

«(Биз) қайтувчилар, тавба қилувчилар, ибодат этувчилар ва Парвардигоримизга ҳамд айтувчилармиз» Муслим ривояти