නබි (සල්ලල්ලාහු අලෙයිහි වසල්ලම්) තුමාණෝ මෙසේ පවසා සිටියහ. යම් මුස්ලිම් (හෝ මූමීන්) බැතිමතෙක් වුළු දෝවනය කිරීම ආරම්භ කර, ඔහු මුහුණ සේදූවේ නම් ඔහු සිය දෑසින් දුටු සෑම පාපයක්ම ජලය සමග හෝ අවසාන ජල බිංදු සමග ඉවත් වනු ඇත. තව ද දෑත් සෝදන විට දෑත් කළ පව් ද ජලය සමග හෝ අවසාන ජල බිංදු සමග ඉවත් වනු ඇත. දෙපා සෝදන විට දෙපයෙහි පව් ද ජලය සමග හෝ අවසාන ජල බිංදු සමග ඉවත් වී ඔහු පිවිතුරු පුද්ගලයෙකු බවට පත් වෙයි. මෙය මුස්ලිම් හි සඳහන් ව ඇති හදීසයකි.
