ج- بسم الله و الحمدلله: ﴿سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ 13 وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ 14﴾، «الحمد لله، الحمد لله، الحمد لله، الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، سبحانك اللهم إني ظلمت نفسي فاغفر لي؛ فإنه لا يغفر الذنوب إلا أنت».

بنام الله و ستایش الله را: پاک است ذاتی كه اين را براى ما رام كرد و[گرنه] ما را توانمندی [رام ‏ساختن] آنها نبود (۱۳) و به راستى كه ما به سوى پروردگارمان بازخواهيم گشت (۱۴) .

ستایش الله را، ستایش الله را، ستایش الله را، الله بزرگ است، الله بزرگ است، الله بزرگ است، الله تو منزهی، من به خود ستم کردم، مرا ببخش؛ هیچ کس جز تو گناهان را نمی بخشد.» از ابوداود و ترمذی روایت شده است.