ج- سوره عاديات و تفسير آن:

بِسۡمِ ٱللَّهِ ٱلرَّحۡمَـٰنِ ٱلرَّحِمِ

بنام الله بخشاینده و مهربان

﴿وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا 1

سوگند به اسبان تيز تك [جهادگر] كه نفس نفس مى ‏زنند(۱) فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا 2

و سوگند به آنها (كه بر اثر برخورد سمشان به سنگهاي بيابان) جرقه‏ هاي آتش افروختند. (۲) فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا 3

و با دميدن صبح بر دشمن يورش بردند. (۳) فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا 4

و با آن [يورش] گردى برانگيزند (۴) فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا 5

و (ناگهان) در ميان دشمن ظاهر شدند. (۵) إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ 6

كه انسان نسبت به پروردگارش سخت ناسپاس است (۶) وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ 7

و او خود بر اين [امر] نيك گواه است (۷) وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ 8

و راستى او سخت‏ شيفته مال است (۸) أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ 9

مگر نمى‏ داند كه چون آنچه در گورهاست بيرون ريخته گردد (۹) وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ 10

و آنچه در سينه‏ هاست فاش شود (۱۰) إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ 11﴾

در چنان روزى پروردگارشان به [حال] ايشان نيك آگاه است (۱۱) [سورة العاديات: ١ - ١١].

تفسير:

١- ﴿وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا 1﴾: الله سوگند یاد می کند به اسبانی که می دوند تا صدای نفس های شان از شدت دویدن شنیده شود.

٢- ﴿فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا 2﴾: او به اسب‌هایی سوگند یاد می‌کند که هرگاه نال های شان به صخره‌ها برخورد کنند آتش می‌افروزند، از شدت ضربه‌شان که بر آنها می‌خورد.

٣- ﴿فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا 3﴾: و سوگند یاد می کند به اسبانی که صبح بر دشمنان می تازند.

٤- ﴿فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا 4﴾: با دویدن خود گرد و خاک را در حرکت آوردند.

٥- ﴿فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا 5﴾: پس توسط اسب های خود سپاه دشمن در میان گرفتند.

٦- ﴿إِنَّ الْإِنْسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ 6﴾: انسان مانع خیری می شود که پروردگارش از او می خواهد.

٧- ﴿وَإِنَّهُ عَلَى ذَلِكَ لَشَهِيدٌ 7﴾: و او برای مانع خیر گواه است، به دلیل روشن بودن آن نمی تواند آن را انکار کند.

٨- ﴿وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ 8﴾: و این که او به سبب محبت بیش از حد به مال در آن بخیلی می کند.

٩- ﴿أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ 9﴾: پس آیا انسان فریب خورده به این زندگانی دنیوی نمی‌داند که هرگاه الله مردگان را از قبر بیرون کند و آنان را برای محاسبه و جزا از زمین بیرون بیاورد موضوع آنچه او گمان می کرد نخواهد بود؟

١٠- ﴿وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ 10﴾: آنچه را که در دل از نیت ها و عقاید و غیره است برجسته و روشن شدند.

١١- ﴿إِنَّ رَبَّهُمْ بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَخَبِيرٌ 11﴾: یقینا آن روز پروردگارشان از آنها کاملا آگاه است، هیچ کاری از بندگانش بر وی پوشیده نیست، و بر اساس آن به آنها پاداش و یا مجازات می دهد.