ចម្លើយ. គឺការមានអារម្មណ៍ធ្ងន់ខ្លួនក្នុងការប្រព្រឹត្តទង្វើដែលល្អ និងអ្វីដែលជាកាតព្វកិច្ចលើគេត្រូវបំពេញ។
ក្នុងចំណោមនោះ គឺការមានភាពខ្ជិលច្រអូសក្នុងការអនុវត្តប្រការដែលជាកាតព្វកិច្ច(ប្រការវ៉ាជិប)។
អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ ពិតប្រាកដណាស់ ពួកពុតត្បុតទាំងនោះកំពុងតែបោក បញ្ឆោតអល់ឡោះ ប៉ុន្ដែទ្រង់ទេជាអ្នកបោកបញ្ឆោតពួកគេនោះ។ ហើយនៅពេលដែលពួកគេក្រោកឈរសឡាត ពួកគេក្រោកឈរ ដោយខ្ជិលច្រអូស ដោយពួកគេចង់ឱ្យមនុស្សមើលឃើញប៉ុណ្ណោះ។ ហើយពួកគេមិនរំលឹកចំពោះអល់ឡោះឡើយ លើកលែងតែបន្ដិច បន្ដួចប៉ុណ្ណោះ។ (អាន់នីសាក ៈ ១៤២)
ដូចនេះ គប្បីលើអ្នកមានជំនឿត្រូវបោះបង់ភាពខ្ជិលច្រអូស ហើយត្រូវខិតខំព្យាយាមធ្វើការ ធ្វើចលនា និងកិច្ចខិតខំផ្សេងៗក្នុងឆាកជីវិតនេះចំពោះប្រការទាំងឡាយណាដែលអល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់ពេញចិត្ត។
