ចម្លើយ. គឺការដែលអ្នករំលឹកពីបងប្អូនមូស្លីមរបស់អ្នកនូវអ្វីដែលគាត់មិនពេញចិត្ត ក្នុងពេលដែលគាត់មិននៅ ឬគ្មានវត្តមាន។
អល់ឡោះជាម្ចាស់ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា៖ “ហើយចូរពួកអ្នកកុំនិយាយដើមគ្នាឱ្យសោះ។ តើម្នាក់ក្នុងចំណោមពួកអ្នកចូលចិត្ដស៊ីសាច់បងប្អូនរបស់គេដែលស្លាប់ឬ? ពិតណាស់ ពួកអ្នកពិតជាខ្ពើមវាមិនខាន។ ហើយចូរពួកអ្នកកោតខ្លាចអល់ឡោះ។ ពិតប្រាកដណាស់ អល់ឡោះជាអ្នកទទួលយកនូវការសារភាពទោសកំហុស មហាអាណិតស្រឡាញ់”។ (អាល់ហ៊ូជូរ៉ត ៈ ១២)
