Cavab: بسم الله، والحمد لله ﴿سُبْحَانَ الَّذِي سَخَّرَ لَنَا هَذَا وَمَا كُنَّا لَهُ مُقْرِنِينَ. وَإِنَّا إِلَى رَبِّنَا لَمُنْقَلِبُونَ﴾، «الحمد لله، الحمد لله، الحمد لله، الله أكبر، الله أكبر، الله أكبر، سبحانك اللهم إني ظلمت نفسي فاغفر لي؛ فإنه لا يغفر الذنوب إلا أنت» [Bismilləh. Əlhəmdulilləh. Subha­nəl-ləzi səxxara lənə həzə və mə kunnə lə­hu muqrinin. Və innə ilə Rabbinə ləmun­qalibun. Əlhəmdulilləh, əlhəmdulilləh, əl­həmdulilləh. Allahu Əkbər, Allahu Əkbər, Allahu Əkbər. Subhanəkə Allahummə in­niy zaləmtu nəfsiy fəğfir liy, fəinnəhu lə yəğfiruz-zunubə illə ənt] "Allahın adı ilə! Allaha həmd olsun! ﴾Bunu bizə tabe edən [Allah] pak və müqəd­dəsdir. [Yoxsa] bizim ona gücümüz çat­mazdı. Şübhəsiz ki, biz Rəbbimi­zə qayıdacağıq﴿. Allaha həmd olsun! Allaha həmd olsun! Allaha həmd olsun! Allah ən Böyükdür, Allah ən Böyükdür, Allah ən Böyükdür. Allahım, Sən pak və müqəddəssən! Mən özümə zülm etdim. Məni bağışla! Şübhəsiz ki, günahları ancaq Sən bağışlayırsan". Hədisi Əbu Davud və ət-Tirmizi rəvayət etmişdir.