উত্তৰ- ১- গুনাহৰ বাহিৰে অন্যান্য সকলো ক্ষেত্ৰতে পিতৃ-মাতৃৰ কথা মানি চলা।
২- পিতৃ-মাতৃৰ খিদমত (সেৱা) কৰা।
৩- তেওঁলোকক সহায় কৰা।
৪- তেওঁলোকৰ প্ৰয়োজন পূৰণ কৰা।
৫- তেওঁলোকৰ বাবে দুআ কৰা।
৬- কথা কওঁতে আদবৰ সৈতে কথা কোৱা। আনকি 'উফ' বা 'ধেৎ' শব্দ কোৱাটোও বৈধ নহয়।
৭- পিতৃ-মাতৃৰ সৈতে হাঁহিমুখে কথা কোৱা। মুখত যাতে কোনো প্ৰকাৰ বিৰক্তি ভাৱ নাথাকে।
৮- পিতৃ-মাতৃৰ সৈতে কথা কোৱাৰ সময়ত তেওঁলোকৰ মাতৰ ওপৰত নিজৰ মাত যাতে উচ্চ নহয় আৰু তেওঁলোকৰ কথা মনোযোগ সহকাৰে শুনিব লাগে, তেওঁলোকৰ কথা কাটিব নালাগে। লগতে তেওঁলোকক নাম ধৰি মাতিব নালাগে, বৰং আম্মা, আব্বা বুলি মাতিব লাগে।
৯- পিতৃ-মাতৃ কোঠাৰ ভিতৰত থাকিলে, অনুমতি লৈ প্ৰৱেশ কৰিব লাগে।
১০- পিতৃ-মাতৃৰ হাতত আৰু মূৰত চুমা খাব লাগে।
